«Իմ հոգին, սիրտը մնաց իմ հայոց հողի վրա, իմ հայոց Դադիվանքի մեջ»
Սովորական օր էր, ժամերգությունն ավարտել, բրնձով փլավ էին պատրաստում, երբ սկսվեց․ - «Անմիջապես մեր աչքի առաջ էր տեղի ունենում, իսկ ամենածանրը այն պահն էր, երբ որ դու տեսնում ես՝ թշնամական զորքը և տեխնիկան գնում է դեպի քո հայրենիքը գրավելու։ Քո հայրենի հողի վրայով գնում է քո հայրենիքը գրավելու․․․»։
Արխիվ
-
Հոկտեմբեր 04, 2025
Ինտենսիվ այգի՝ ցուրտ ու քամոտ Նահապետավանում
-
Հոկտեմբեր 04, 2025
Երևանից՝ Ստեփանավան. երբ փոշոտված գրքերին նոր շունչ են տալիս
-
Հոկտեմբեր 03, 2025
Աշխարհն այսօր 03.10.2025